ŞAFAK PAVAN: Türkiye'ye özel bir ilginiz olduğunu biliyoruz bu ilginiz nereden?

 

ROGER WATERS: İlk defa geldiğimde 1960'lı yılların başıydı. Ben 16 yaşında filandım. Ailemle birlikte gelmiştik İstanbula. Sanırım gördüğüm ilk yabancı ülkelerden biriydi Türkiye ve İstanbul. İstanbul'da uzun zaman geçirdik. O zaman hiç görmediğim bir şeydi bir doğu şehri. Bu tabii benim dünyanın sadece batıdan ibaret olmadığını ilk anladığım andı sanırım. Bu nedenle Türkiye'ye sonraki yıllarda da özel bir ilgi duydum.

​

ŞAFAK PAVAN: Gençlik dönemlerinizde de geldiğinizi biliyorum, ne zamandı bu ziyaretleriniz..

 

ROGER WATERS: Bir grup arkadaşımla Hindistan'a gitmeye karar vermiştik. Sanırım 1960 ların ortasıydı. Müzik kariyerim henüz başlamamıştı. Yolculuğa araba ile çıktığımızdan Türkiye'den de geçmek zorundaydık. İstanbul, Ankara ve, Konya ve sanırım Adıyaman'da konakladık, biraz kaldık. Hatta Konya'da tanıştığımız bir kaç kişi ile samimi olduk. İtiraf edeyim o kişiler bizi bir geneleve götürmüşlerdi.

 

ŞAFAK PAVAN: Nasıl yani Konya'da genel eve mi gittiniz.
 

ROGER WATERS: Evet evet, biz aslında nereye gittiğimizi de tam anlamıştık, bize şehir turu attırdıklarını düşünüyorduk. Birden her kapıda şişman kadınların olduğu bir sokağa girdik. Bizi gezdirenlerle kadınlar tuhaf biçimde konuşuyorlardı. Tabi onlar diğer insanlardan çok farklıydı ve bir genelev sokağında olduğumuzu anlamamız biraz zaman almıştı. Ama 4 arkadaştık o gün. Hiç birimiz kendimizi bir güvenlik sorununun  içinde hissetmedik. Kadınların bizi ilginç bulduklarını hatırlıyorum. Sonra yine o arkadaşlar bizi Kapadokya'ya filan da götürdüler. Gittiğimiz bir çok yerde alışık olmadığımız bir misafir perverlikle karşılandık. Biz Türkçe bilmiyorduk, aslında onlarda İngilizce bilmiyorlardı ama yine de bir biçimde anlaşmayı başarıyorduk.

​

​

 

​